Latarnia z „Czterdziestolatka”

Jak na gwiazdę filmową jest bardzo skromna. Przycupnęła sobie za śmietnikiem, nieco zakopana w skarpie. Od lat też nie świeci. Ale za to ma za sobą wielką rolę w jednym z najsłynniejszych polskich seriali.

Przypomniałem sobie o niej podczas jesiennego spaceru. Jakaś taka dziwna jest. Stoi bez sensu za tym śmietnikiem przy Końskim Jarze 10, w dodatku w sporej części obsypana ziemią – jak gdyby wrosła w tę skarpę. Bo faktycznie – wrosła. Wrosła w naszą historię, kulturę i dziedzictwo. Ta smutna latarnia – drodzy Państwo – grała u Gruzy. W „Czterdziestolatku”. O, tu ją doskonale widać.

Cień na ziemi to cień bloku Koński Jar 10. Obok naszej latarni nie stoi jeszcze śmietnik, tylko barak z dykty. I to nie byle jaki budowlany barak, tylko polowa kwatera inżyniera Karwowskiego. Zapraszam do środka.

Za oknami widać jeszcze mocno wiejski krajobraz, ale na ścianie wisi już koncepcja zmiany tej wsi w miasto – oto plan kanalizacji deszczowej nakreślony aż pod Las Kabacki. Kanały burzowe zaplanowano – jak widać – pod głównymi ulicami. Ta wyginająca się w łuk po lewej stronie mapy to ulica Findera (dziś Pileckiego) która miała pełnić funkcję obwodnicy osiedla łączącej się w Kabatach z Aleją KEN i ulicą Rosoła. To tłumaczy imperialny rozmach jej odcinka od Puławskiej do Ciszewskiego: sześć pasów ruchu z rezerwą na więcej i wiadukt do bezkolizyjnego skrętu.

Ale co to za poruszenie koło naszej betonowej latarni? Co tu się dzieje? Z inżynierem źle!

Pan Stefan ma zawał. Jak wiemy – przeżyje – ale będzie musiał o siebie dbać. Za barakiem widać budowane bloki przy ulicy Koncertowej. Ciekawe, co się stało potem. Z Karwowskim? Nie. Z latarnią, bo o niej przecież opowiadam.

Do zimy 1977/78 plan filmowy już zniknie. Zabiorą kolorowy barak, usypią skarpę. Na zdjęciu z powstającej Kopy Cwila widać, że tam obok bloku był jeszcze jeden niski budynek. Śladu po nim nie ma, chociaż słyszałem lokalną legendę o tajemniczych zasypanych podziemiach gdzieś w tej okolicy. Może więc to o nim? Jeżeli chodzi o zasypywanie, to pewien jestem tylko co do naszej latarni. Zasypano ją i została tak na długie lata. Zdjęcie poniżej zrobiłem w 2006 roku.

Na śmietniku wisiał jeszcze mocno sfatygowany kosz – ślad po złotej erze osiedlowej NBA. Ciekawe, czy młodym fanom street basketu nie przeszkadzały śmietnikowe wyziewy?! Zapytajcie latarni – wiele widziała i na pewno zna odpowiedź. To właściwie nasz mały zabytek. Może jakiś wpis do ewidencji? I jeszcze słówko o „Czterdziestolatku”.

Kolorowy barak wystąpił w jeszcze jednej lokalizacji. Przesunięto go na drugi koniec Końskiego Jaru, obok budowanego wiaduktu na Surowieckiego. Tego, który akurat teraz remontują. Jeżeli opowieść o „Czterdziestolatku” wam się spodobała, to na Mikołajki polecam serdecznie swoją książkę pod tym samym tytułem i z podtytułem „Historie z Ursynowa”. Do każdego egzemplarza kupionego u osiedlowego wydawcy dorzucamy dedykację, autograf i mały album – niespodziankę. Wystarczy kliknąć poniżej.