– Ciekawe, jak to wszystko wyglądało, zanim zbudowano bloki – słyszę nieraz takie pytanie, więc dziś spieszę z odpowiedzią. Oto Ursynów Północny. Nie wierzycie? Wszystko ładnie opisałem, abyście się na tej wycieczce nie zgubili, bo to dosyć spora wieś pełna ogrodów, dróżek, sadów i płotów.

To, co widzicie na cudownym zdjęciu powyżej, to okolice dzisiejszego skrzyżowania Surowieckiego i Zaorskiego. Tuż obok Nutki. To jest ulica Barwna, dziś częściowo Surowieckiego a częściowo Zaolziańska. Patrzymy na północ. Po lewej widzimy bloki Służewca, chyba przy Modzelewskiego. Na wprost sady i ogródki działkowe na południowym brzegu Smródki. A w prawo leci ulica Strzemienna, którą dotrzemy do Rolnej. O, tu:

Wylot ulicy Strzemiennej na Rolną, 19 maja 1974. W tym miejscu mniej-więcej wypadają dziś okolice Domu Sztuki. Zdjęcie ze zbiorów Rodziny Pytko
Strzemienna róg Rolnej, 1974

Rolna jest główną ulicą wsi Ursynów, łączy Las Kabacki z Aleją Wilanowską. A że jest zwykłą polną drogą? No cóż. Czego chcieć od peryferyjnych ogrodów i pól? Asfaltowa była Puławska, brukowana Nowoursynowska, a reszta po prostu staro-ursynowska.

Rok 1974. Ulica Porzeczkowa, w przyszłości skrzyżowanie Artystów i KEN. Zdjęcie ze zbiorów rodziny Pytko
Ulica Porzeczkowa, 1974

Porzeczkowa ze zdjęcia wyżej to okolice dzisiejszego skrzyżowania Alei KEN z uliczką Artystów, czyli tuż przy stacji metra Ursynów. Porzeczkowa łączyła Rolną z Zamiany. Zamiany stare w części pokrywają się z Zamiany nowymi.

Ulica Rolna w kierunku południowym, okolice ulicy Kukułczej (dziś byłoby to na wysokości bloku przy Puszczyka 20). Zdjęcie ze zbiorów Rodziny Pytko.
Rolna róg Kukułczej, 1974

Kukułcza to kolejna polna dróżka dochodząca do Rolnej. Zdjęcie zrobione jest mniej więcej w okolicy bloku przy Puszczyka 20, czyli obok Dinozaurów. Faktycznie, to zupełnie inna epoka. Czas więc na jakiś relikt, może nawet skamielinę. Oto i ona.

Prawdopodobnie zdjęcie przedstawia ulicę Jagiełły w maju 1974 (jej szczątkowy odcinek istnieje do dziś na Łące Olkówki). Zdjęcie ze zbiorów Rodziny Pytko.
Chyba Jagiełły, 1974

Ulica Jagiełły, chociaż przysyłający całą tę kolekcję p. Jerzy Pytko nie ma tu stuprocentowej pewności. Gdyby to faktycznie była Jagiełły, to ślady po niej znajdziecie do dziś. Między płotem placu zabaw Dinozaury a resztkami dawnej cukierni na Łące Olkówki przebiega żwirowa dróżka. To jest właśnie stara ulica Jagiełły. Cukiernia, zanim ją zburzono, miała adres Jagiełły 19.

Rok 1974. Widok na centrum miasta z okolic ulicy Migdałowej. Zdjęcie ze zbiorów rodziny Pytko.
Migdałowa, widok na centrum, 1974

Nasz spacer kończymy spojrzeniem na centrum miasta z ulicy Migdałowej. Nasze gęsto zabudowane ogrody zostawiliśmy na północy i przeszliśmy na otwarte pola nieco bliżej Lasu Kabackiego. Odwracamy się i co widzimy? Pałac Kultury! Oraz zabudowania SGGW. W przyszłym roku na tych polach po horyzont pojawią się już pierwsze maszyny budowlane i cała ta sielska wieś przejdzie do historii.

Wszystkie zdjęcia pochodzą z archiwum Rodziny Pytko i zostały nam użyczone. Proszę nie wykorzystywać bez pozwolenia.

 

Maciej Mazur
Rówieśnik Ursynowa (1977) i autor trzech książek o historii dzielnicy. Zawodowo reporter Faktów TVN i autor programu Ranking Mazura w TVN24.

3 KOMENTARZE

  1. …Asfaltowa była Puławska… – a mnie się wydaje, że pamiętam, jak Puławska była z kostki bazaltowej, śliskiej po deszczu. A może to było wcześniej?

  2. Racja! Była z kostki. I było to wcześniej niż w 1974. Tego oczywiście nie mogę pamiętać, opieram się na dostępnych zdjęciach. To z 1968 pokazuje nawierzchnię z kostki kończącą się na Alei Wyścigowej, to z 1976 pokazuje już całą w asfalcie. Więc obstawiałem, że w 1974 bliżej było do stanu z 1976.

  3. To zdjęcie podpisane jako „chyba Jagiełły ” to jest ulica Strzemienna. Fotograf robiąc to pierwsze zdjęcie ulicy Barwnej obrócił się o 90 stopni w prawo. Dobrze pamiętam te okolice, bo mieszkałam na Kukułczej. I bardzo dziękuję za te zdjęcia – cudowny powrót w czasie w krainę dzieciństwa.

Skomentujesz? Wiesz może coś więcej? A może autor się pomylił?