Tabletki z krzyżykiem od bólu głowy, Vibovit albo może nawet pożądany przez studentów podczas sesji Tussipect w charakterystycznych pękatych, wiecznie lepiących się od słodkiej cieczy butelkach. Plus podpaski Donna. W prywatnej aptece mieli wszystko. Pierwszej prywatnej aptece w PRL, która powstała na Natolinie.
Pierwsza prywatna apteka w Polsce po 1951 roku (kiedy wszystkie prywaciarskie zlikwidowano) otworzyła się właśnie na Ursynowie. W bloku Lasek Brzozowy 1. Apteka funkcjonuje tam do dziś. Dziś jak dziś, ale w 1989 roku to był przełom. Matka i córka, obie farmaceutki, rzuciły wyzwanie potężnemu Cefarmowi i otworzyły prywatny biznes. Jak odnotowuje „Życie Warszawy”, kolejka stała tam bez przerwy, bo z niewiadomych wówczas przyczyn prywatna apteka była doskonale zaopatrzona, a państwowa konkurencja – nie, chociaż to państwowy gigant twardą ręką trzymał apteczną dystrybucję.
Lokal był mały, czym wpisał się zasadniczo w ramy pionierskich aptek. Ta najpierwsza mieściła się bowiem w małym mieszkaniu na parterze bloku przy Końskim Jarze 10. Dziś nie ma po niej śladu, w pierwszej połowie lat ’80 była jedynym źródłem zaopatrzenia w tabletki z krzyżykiem, Vibovit i Tussipect. A przed wakacjami znikał Biseptol, który każdy przedsiębiorczy polski turysta brał ze sobą w podróż do Rumunii. W państwie Ceausescu, gdzie aborcja była zakazana i surowo karana, Biseptol – znany z działania przeciwbakteryjnego – nabierał cudownych właściwości raczej nie wskazywanych przez producenta.
Jak dziś pamiętam to z podróży pociągiem do Bułgarii przez Rumunię latem 1989 roku. Na każdej stacji wokół pociągu kłębił się tłum młodych Rumunów gotowych do zawarcia natychmiastowych transakcji na peronowym rynku farmaceutycznym. No ale to tylko dygresja. Zapraszam do lektury Życia Warszawy i opisu pierwszej prywatnej apteki. Pierwsza apteka, pierwsza Ikea – Ursynów zawsze w awangardzie zmian.
